Veranderende behoefte aan onderwijshuisvesting
Het onderwijs verandert. En daarmee ook de behoefte aan onderwijshuisvesting. Nieuwe lesmethoden en samenvoeging van (basis)scholen vragen om andere gebouwen of om een nieuwe indeling van ruimtes. Daarnaast spelen er opgaven of kansen om bestaande schoolgebouwen te verduurzamen of technisch te vernieuwen. Die kansen en opgaven komen uit onze eigen ambities (bijv. in 2030 energieneutraal zijn) of uit veranderende wet- en regelgeving (bijvoorbeeld over toegankelijkheid van openbare gebouwen).

Veranderende rollen in vastgoedbeheer
De klassieke rol van de gemeente als ‘vastgoedbeheerder’ past niet meer. Er zijn nu ook andere partijen die verantwoordelijkheid voor maatschappelijk vastgoed kunnen of willen nemen. Denk aan schoolbesturen en zorgpartijen. Ook de regels over wie wat moet of mag doen, veranderen. Bovendien is de focus verschoven van ‘gebouwen’ naar ‘activiteiten’. Het gebouw is geen doel meer, maar een middel om maatschappelijke activiteiten, zoals onderwijs, mogelijk te maken.

Veroudering en exploitatieproblemen bestaande schoolgebouwen
Veel maatschappelijke gebouwen zijn van de jaren ’60 en ’70. Daardoor kost het onderhouden, exploiteren en vernieuwen nu veel geld. Ook hebben sommige scholen minder leerlingen. Dat betekent relatief hogere kosten per leerling. En soms leegstand doordat scholen samen verder gaan in één gebouw.